Kaukaz. Fascynujący styk światów. Długoletnie tradycje kulturalne. Naprawdę niewielu ludzi miało szansę tam zawitać. Polski historyk, dziennikarz Wojciech Górecki latami zwiedzał ten obszar jako ekspert Ośrodka Studiów Wschodnich im. Marka Karpia. Gdy pracował w polskiej ambasadzie w Baku, obserwował zmienną rzeczywistość tego fascynującego regionu. Jego specyfikę opisał w swojej błyskotliwej, niezwykle inteligentnej książce.
Nie ma jednej odpowiedzi na pytanie, jakie to jest terytorium – bardziej europejskie czy bardziej azjatyckie. Nawet geografowie potrafią się ze sobą spierać w tej kwestii. Górecki nie zajmuje się formalnymi granicami wyrysowanymi na mapie. Wkracza między ludzi, z reporterską pasją obserwuje ich prywatne życie. Wchodzi do domów i wysłuchuje historii ich mieszkańców. Niektórym daje się nawet poprowadzić: jak wtedy, gdy celnik zamyka granicę, by pokazać mu pobliskie miasteczko, lub wtedy, gdy kierowca autobusu przerywa podróż, by zaprosić go do swojego domu na obiad i opowiedzieć mu o zdobywaniu Berlina.
Poświęca też uwagę poważnym kwestiom obecnym w społecznym dialogu. Zgłębia tajniki różnych religii, frakcji politycznych i grup etnicznych. Zadaje ważne pytania: w jaki sposób Polacy budowali naftową potęgę Azerbejdżanu i jakie były przyczyny wybuchu wojny w Gruzji. W swojej wnikliwej, wciągającej relacji przedstawia ten kaukaski tygiel. Wydaje się, że nikt wcześniej nie był tak blisko tego świata jak on, polski reporter.