Fińska pisarka szwedzkojęzyczna, malarka, ilustratorka, także rysowniczka komiksowa. Urodziła się w artystycznej rodzinie. Ojciec był rzeźbiarzem, matka – projektantką. Każde z ich dzieci wybrało inną drogę, lecz wszystkie zdecydowały się na przygodę ze sztuką: bracia Tove zajęli się fotografią i rysowaniem komiksów, ona wybrała literaturę dla dzieci i ilustrowanie książek. W latach 1930-33 studiowała malarstwo w Sztokholmie, od 1933 do 1937 r. w Akademii Ateneum w Helsinkach, a w 1938 r. w Paryżu. W 1943 r. odbyła się pierwsza wystawa jej prac. Mało kto wie, że wujek pisarki straszył dzieci złym trollem Muminem i to właśnie jemu zawdzięczają one swoją nazwę. Pierwszą książkową opowieść o tych białych stworach „Małe trolle i wielka powódź” (1945, wyd. pol. 1995) Tove Jansson pisała w czasie wojny. Autorka chciała w ten sposób odreagować stres i zagłębić się w niewinną, nieskalaną złem rzeczywistość. „Małe trolle i duża powódź” oraz „Kometa nad Doliną Muminków” (1946, wyd. pol. 1977) i „W Dolinie Muminków” (1948, wyd. pol. 1964) uczyniły z niej sławną na całym świecie pisarkę. Ostatnia z cyklu „Dolina Muminków w listopadzie” została wydana w 1971 r.
Jansson jest także autorką książek dla dorosłych, twórczynią dzieł plastycznych (obrazów i fresków) i ilustratorką książek, takich jak m.in. „Hobbit, czyli tam i z powrotem” Johna Ronalda Reuela Tolkiena czy „Alicja w Krainie Czarów” Lewisa Carrolla.
Fińska autorka została uhonorowana wieloma nagrodami, m.in. Orderem Uśmiechu w 1975 r., statuetką Szwedzkiej Akademii w 1994 r., Medalem Hansa Christiana Andersena w 1996 r.
Seria o Muminkach została przetłumaczona na 34 języki.