Praca Danuty Raś ma na celu przypomnieć i niejednokrotnie ocalić od zapomnienia dawno wydane pisma z zakresu więziennictwa, zapobiegania przestępczości i wychowania młodzieży. Książka została pomyślana jako uzupełnienie, uściślenie poglądów i propozycji, a także odkrycie nowych i przypomnienie dawnych koncepcji, które mogą stanowić uzupełnienie monografii m.in. z pedagogiki, socjologii, opieki społecznej, prawa, psychologii klinicznej.
Zamieszczone w zbiorze teksty dotyczą historii więziennictwa, kryminologii, resocjalizacji, dobroczynności oraz opieki nad dzieckiem i rodziną. Interdyscyplinarny dobór cytowanych publikacji miał na celu przybliżenie Czytelnikowi poglądów na wychowanie od XVI do początków XX w. i ówczesną odpowiedzialność karną.
Przy doborze tekstów starano się unikać jednostronności, aby jak najlepiej zobrazować i udokumentować rzeczywistość społeczno-wychowawczą oraz związki łączące problem kształtowania osobowości z takimi działaniami jak profilaktyka społeczna i postępowanie z przestępcami.
Przeszłość omawianej dziedziny oraz zamieszczone w książce teksty skłaniają do refleksji nad współczesnością: jakie działania powinny być podejmowane w celu pomocy, reedukacji oraz poszanowania praw każdego człowieka i społeczeństwa?
Kontynuacją pracy Danuty Raś jest książka „Przestępczość i wychowanie w dwudziestoleciu międzywojennym”.