Właściwie Vidiadhar Surajprasad Naipaul. Zadebiutował w 1957 roku powieścią „Masażysta cudotwórca”. Rozgłos i uznanie krytyków zdobyła w 1961 roku książka „Dom pana Biswasa”. Naipaul pisze o problemach pogranicza ras i kultur w posiadłościach rozpadającego się imperium brytyjskiego, o współczesnych Indiach, krajach Ameryki Środkowej i Południowej, publikuje także relacje ze swoich podróży oraz książki eseistyczne.
Wyróżniono go m.in. Nagrodą Bookera w 1971 roku, Nagrodą im. T.S. Eliota w 1986 roku, Nagrodą im. Davida Cohena w 1993 roku oraz licznymi doktoratami honoris causa. W 1990 roku otrzymał z rąk królowej Elżbiety II tytuł szlachecki. W 2001 roku został laureatem Nagrody Nobla.