Właściwie Albert William Du Aime, amerykański pisarz, psycholog, także malarz. W 1943 r. ukończył Upper Darby High School. W tym samym roku wstąpił do armii amerykańskiej i walczył na terenie Europy. Został ranny w czasie ofensywy w Ardenach. Po zakończeniu wojny podjął studia na wydziale sztuk pięknych University of California. Obronił także doktorat z psychologii. W 1960 r. przeniósł się wraz z rodziną do Francji, skąd pochodzili jego przodkowie. Utrzymywał się m.in. z malowania obrazów. Swoje doświadczenia z tego okresu życia opisał w powieściach „Werniks” i „Spóźnieni kochankowie”. W latach 60. i 70. mieszkał na barce na Sekwanie oraz w starym młynie w Burgundii. Do wątków tych nawiązał w „Domu na Sekwanie” i „Opowieści z Moulin du Bruit”. Powieścią, która przyniosła mu największą popularność oraz prestiżową National Book Award, był debiutancki „Ptasiek” wydany w 1978 r. Inne książki, m.in. „Tato”, „W księżycową jasną noc”, „Historie rodzinne”, umocniły pozycję Whartona wśród najwybitniejszych współczesnych pisarzy. Prawie wszystkie odwoływały się do jego bogatego w doświadczenia życia – dzieciństwa w biednych dzielnicach Filadelfii, stylu życia rodziny i przeżyć wojennych.