Książka obejmuje niewielki fragment bogatego dorobku Zofii Lissy, wybitnej polskiej muzykolog. Publikację opracował Zbigniew Skowron z Instytutu Muzykologii UW. Ocenia on, że prace Lissy z zakresu estetyki muzycznej miały charakter pionierski, otworzyły bowiem na polskim gruncie nieznane przedtem perspektywy myślenia o muzyce. Wniosły wiele także do światowej estetyki muzycznej, czego dowodem są liczne tłumaczenia prac uczonej na języki obce, a także przyznana jej w 1979 r. prestiżowa nagroda Międzynarodowej Rady Muzycznej (International Music Council).
Pozycja zawiera teksty pochodzące z lat 1932–74. Dwa najwcześniejsze studia (1932, 1937), a także studium ostatnie (1974) dotyczą zagadnień z pogranicza psychologii i estetyki muzycznej. Autorka interesowała się też estetyką muzyki filmowej. Temu tematowi poświęcona jest jedna z części książki.