Założone zostało w 1956 r., publikowało literaturę naukową i popularnonaukową, poświęconą historii i współczesności Wielkopolski, Ziem Zachodnich i Północnych, problematyce niemieckiej, oraz współczesną literaturę piękną polską i obcą (głównie skandynawską i niemiecką), pamiętniki, wspomnienia, reportaże, szkice krytyczne i historycznoliterackie. Wśród pisarzy publikujących w wydawnictwie znaleźli się m.in.: Michał Choromański, Kazimiera Iłłakowiczówna, Arkady Fiedler, Eugeniusz Paukszta, Edward Balcerzan, Stanisław Barańczak. Spośród pozycji literatury naukowej do ważniejszych należą: „Literackie przystanki nad Wartą” (1962, red. Zygmunt Szweykowski), Jarosława Maciejewskiego „Mickiewicza wielkopolskie drogi” (1972), studia Edwarda Balcerzana, Zygmunta Szweykowskiego, Zofii Trojanowiczowej. Autorami publikacji historycznych, historycznoprawnych i socjologicznych byli m.in.: Jerzy Krasuski, Gerard Labuda, Czesław Łuczak.
Po przekształceniach ustrojowych w kraju Wydawnictwo Poznańskie uległo likwidacji w 1992 r. Rok później utworzone zostało Wydawnictwo Poznańskie Sp. z o.o. Specjalizuje się ono w wydawaniu prac naukowych i popularnonaukowych, czasopism naukowych, podręczników akademickich i szkolnych oraz literatury pomocniczej dla nauczycieli. Głównym celem oficyny jest promowanie środowiska naukowego Poznania i Wielkopolski. Do najbardziej prestiżowych serii oficyny należą m.in.: „Poznańskie Słowniki Biograficzne”, „Zrozumieć Dzieje”, „Czas i Myśl”. Od 2012 r., po zakończeniu procesu całkowitej prywatyzacji, Wydawnictwo Poznańskie Sp. z o.o. w nowej formule kontynuuje działalność, publikując książki naukowe, popularnonaukowe i literaturę piękną.
