Edukację wczesnoszkolną, zgodnie z założeniami reformy systemu oświaty, od 1999 r. określa się jako zintegrowaną. Hasło to – choć wymieniane wielokrotnie – nie zostało w ustawie bliżej scharakteryzowane. Konsekwencje tego faktu są dwojakie. Z jednej strony pozwala to na szerokie interpretowanie sposobów organizacji nauczania w klasach I–III, z drugiej natomiast brak precyzyjnych wskazań wywołuje w praktyce szkolnej liczne wątpliwości, nieporozumienia lub wręcz oczekiwanie ze strony kadry pedagogicznej na gotowe rozwiązania i scenariusze.
Książka Iwony Kopaczyńskiej i Agnieszki Nowak-Łojewskiej sytuuje rozumienie integracji w filozofii progresywizmu i rekonstrukcjonizmu. W warstwie psychologicznej odwołuje się zaś do konstruktywizmu umożliwiającego uczniom budowanie wiedzy o sobie, o innych oraz o świecie.
Publikację otwierają teksty o charakterze teoretycznym. W części praktycznej znalazły się artykuły na temat realizacji w praktyce koncepcji dotyczących integracji m.in. poprzez wykonywanie zadań szkolnych, aktywność badawczą oraz wykorzystanie teorii inteligencji wielorakich. Ukazane rozwiązania nastawione są na kształcenie uczniów – entuzjastów wiedzy o świecie i o sobie, zdolnych do krytycznego osądu, wrażliwych, aktywnych w różnych sferach ludzkiego działania.