Dzięki Antoniemu Pawlakowi poznajemy codzienność stanu wojennego, towarzyszymy autorowi w jego politycznych i pisarskich bojach, a także razem z chłopakami z podwórka z lat 70. obalamy z gwinta winówę, przypalając sportem 3,50 paczka.

„Możesz przerwać lekturę w każdej chwili, jednak jej nie porzucisz, zostaje ciekawość, niedosyt, jak w udanej miłości, gdzie nie ma miejsca na nudę” – Krystyna Kofta

„Z Pawlakiem jest jak z puszką orzeszków. Otwierasz, zaczynasz, a potem już się nie możesz oderwać” – Jacek Fedorowicz

„Wszyscy mamy jakieś wspomnienia, ale rzadko kto opowiada je tak lekko, z tak piękną nutą autoironii” – Zbigniew Hołdys

„Po tej małej, wielkiej książce, jaką są «Zapiski…”, uprawianie patetycznej polityki historycznej na poważnie będzie w Polsce baaardzo trudne” – Piotr Bratkowski

„Skrzący się kolorami obraz polskiej inteligencji” – Andrzej Saramonowicz