Zbiór reportaży pokazujących źródła skrajnej nędzy i społecznych patologii trawiących Afrykę jest próbą odpowiedzi na pytanie o przyczyny tych nieszczęść. To także książka o tym, dlaczego zachodnie pomysły na naprawienie Czarnego Lądu spełzają na niczym, a coraz większa pomoc humanitarna ma się nijak do prawdziwych potrzeb.
Nieszczęścia, o których pisze Adam Leszczyński – publicysta „Gazety Wyborczej” oraz adiunkt w Instytucie Studiów Politycznych PAN – nie są wynikiem przerażającego zrządzenia losu albo, tym bardziej, przyrodzonej głupoty i niedbalstwa Afrykańczyków. W ogromnej większości biorą się stąd, że ludzie zachowują się racjonalnie. Ci racjonalni ludzie uczestniczą jednak w czymś w rodzaju społecznej gry o sumie ujemnej. Wszyscy zachowują się w zgodzie ze swoim interesem – i wszystkim jest przez to gorzej.

„Adam Leszczyński rzucił się na wody, które niejeden przed nim przepłynął, ale wyniósł z tej podróży więcej niż inni”.

Artur Domosławski