Pisarka, także tłumaczka. Według różnych źródeł urodziła się w 1881, 1882 lub 1890 r. Była córką publicysty i pisarza Józefa Rogosza. W ciągu swojego krótkiego życia wydała kilkanaście książek dla dzieci.
Zadebiutowała na początku XX w. zbiorem nowel „Pisklęta” inspirowanym prozą psychologiczną. Znajdujące się w nim humorystyczne utwory – mimo że o dzieciach – były jednak przeznaczone dla starszych czytelników. Wśród kolejnych utworów autorki były m.in. powieść „Dziecinny dwór” (1911), wierszowana bajka „Dzieci pana majstra” (1921) i „Wesoły ludek. 12 opowiadań dla małych dzieci”. Dużą część twórczości pisarki stanowią adaptacje zbieranej przez nią literatury ludowej. Tomy „Sroczka kaszkę warzyła”, „Klituś Bajduś” i „Koszałki-opałki” to zapis oryginalnych utworów zaczerpniętych z folkloru, a także powstałych na ich podstawie wierszyków samej Rogoszówny.
Pisarka przekładała także utwory zagraniczne dla dzieci, np. „Zazulkę” Anatola France’a, „Pierścień i różę” Williama Thackeraya i „Przygody Piotrusia Pana” Jamesa Matthew Barriego.
Przedwcześnie zmarła, została pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.