Pakistan, szósty pod względem liczby ludności kraj na świecie, jedyne muzułmańskie państwo nuklearne, stanowi główny element systemu bezpieczeństwa Azji Południowej i istotny punkt odniesienia w polityce współczesnych mocarstw, takich jak Stany Zjednoczone czy Chiny. Od początku istnienia jego cechą charakterystyczną jest rywalizacja dwóch wizerunków porządku polityczno-społecznego: walka między zwolennikami idei umiarkowanego, demokratycznego państwa muzułmańskiego a radykalnego państwa islamskiego. Na tym tle pojawia się pytanie, czy Pakistan to kraj islamski, czy muzułmański? Państwo demokratyczne czy demokracja fikcyjna, w istocie rządzona przez armię? Na ile radykalny islam ma wpływ na politykę, jakie ma to znaczenie w kontekście narastającego globalnego problemu, jakim jest islamski ekstremizm? Czy mniejszości wyznaniowe doświadczają coraz większych prześladowań?

„Autorka ułatwia czytelnikowi zrozumienie Pakistanu poprzez bezstronną analizę jego politycznych, społecznych, ekonomicznych i kulturowych uwarunkowań. W sposób szczególny odnosi się do przyczyn i skutków procesów radykalizacji, wewnętrznych konfliktów o podłożu religijnym, zróżnicowania kulturowego i etnicznego charakteryzującego pakistańskie społeczeństwo, a także do źródeł niestabilnej sytuacji w poszczególnych prowincjach państwa oraz jego polityki wewnętrznej i zagranicznej w kontekście zmieniających się uwarunkowań bezpieczeństwa” – fragment wstępu